მთავარი

შემოღამება მთაწმინდაზე - განხილვა


ლექსი „შემოღამება მთაწმინდაზე“ ქართველი პოეტის ნიკოლოზ ბარათაშვილის დაწერილია , ამ ლექსს პოეტის შემოქმედებაში განსაკუთრებული მნიშვნელობა აქვს, ბარათაშვილის შემოქმედება ქართული რომანტიზმის მწვერვალია .  აქ გამოხატულია წუთისოფლის ამაოების განცდა რაც დამახასიათებელია ყველა რომენტიზმის წარმომადგენელი პოეტებისათვის , ლექსის მთავარი აზრი არის მიწიერი ტვირთის მოშორება და მარადიულ სამყაროსთან კავშირის მცდელობა . ლექსში პოეტი ბუნების აღწერით ასახავს თავის შინაგან განწყობას და გადმოგვცემს მის პოზიციას , ასეთი გადმოცემის ხერხი ჩვენთვის უკვე ნაცნობია ბარათაშვილის შემოქმედებიდან კონკრეტულად კი ლექსიდან "ფიქრი მტკვრის პირას" სადაც სწორედ ამ ხერხს მიმართავს ავტორი და ბუნების სურათის აღწერით გადმოგვცემს მის სულიერ მდგომარეობასა და ხასიათს. ასეთი ხერხით პირადი აზრების გადმოცემა და მკითხველამდე მოტანა დამახასიათებელია რომანტიკოსი პოეტებისათვის...

როგორც ზემოთ ავღნიშნე ლექსის მთავარი აზრი მარადიულ სამყაროსთან დაკავშირებაა , ამისათვის კი ბარათაშვილის აზრით საკუთარი თავის შეცნობაა საჭირო. რასაც ამ შემთხვევაში მთაწმინდა გამოხატავს რომელსაც პოეტი ლექსის დასაწყიშივე იხსენიებს...
"ჰოი, მთაწმინდავ, მთაო წმინდავ, ადგილნი შენნი
დამაფიქრველნი, ვერანანი და უდაბურნი,
ვითარ შვენიან, როს მონამენ ცვარნი ციურნი,
ოდეს საღამოს დაშთენ ამოს ციაგნი ნელნი!"
ამ სიტყვებით გადმოცემულია ადამიანის საკუთარი პიროვნების გაურკვევლობა , ლექსის ბოლომდე ბარათაშვილის ცდილობს შეიცნოს საკუთარი თავი , ამიტომ ლექსს იგი მაინც ოპტიმისტურად ამთავრებს 
"რომ გათენდება დილა მზიანი და ყოველს ბინდსა ის განანათლებს!"
და აქვს იმის იმედი რომ მომდევნო დღე წინაზე უკეთესი იქნება.

Comments

Popular posts from this blog